אמנים מציגים: מעבדת ממיאמג* ( גיא דולב, דוד לוקרד, לוני מונקה, רונן אידלמן, שרון טל), פיטר יעקב מלץ, סטודיו גע הולסטיק (מיכל אלצור וניצן שלו), מיטל קובו ואבשלום סולימן, יואנה בליקמן ואלמה מכנס קז, ליאב מזרחי.
*מעבדת ממיאמג בתמיכת קרן ליאו פולק – האוניברסיטה העברית בירושלים ומפעל הפיס בשיתוף המרכז לאמנות ומחקר מעמותה.
מה אמנים מלמדים?
למידה היא חוויה הזמינה להתרחש אצלנו בכל רגע נתון, יכולת משותפת שאנו משכללים לאורך חיינו. השיעור, המסגרת המארגנת את הלמידה, הוא משך זמן המוקדש לצבירת ידע, חוויה וניסיון בתוך רצף ההתרחשויות המקיפות אותנו. הוא גם מה שאנו זוכרים ונושאים איתנו מחוויות אלה, הלקח. השיעורים שאנו לומדים משתנים כל הזמן, זוכים לביקור מחדש ומתרחבים על ידי שכבות של שיעורים ושותפים ללימוד שנוספות אליהם. התערוכה "שיעורים חיים" רואה בתהליכים אלה, של למידה והארגון שלה, כתהליכים יצירתיים.
תהליכי יצירה נקשרים במחשבה למעשי אמנות. איזה מידע או ידע נושאות עמן יצירות? אילו אופני לימוד נובעים מתוך תהליכי יצירה אינדיווידואליים? כיצד הלימוד משפיע ומשנה את הפעולה האמנותית? שאלות אלו הנחו את המחשבה האוצרותית מאחורי התערוכה ואת הבחירה ביצירות 'כלאיים' אשר רואות באובייקט האמנותי ככלי שהלימוד נובע ממנו ומוביל אליו.
כל המשתתפים בתערוכה זו לוקחים חלק בפעולת הלימוד. גם אוצרות היא פרקטיקת למידה, החוקרת את האמנים המשתתפים, הטכניקות בהן הם פועלים, פיענוח צרכי הפעולות שלהם והאפשרויות הגלומות בהם. בתערוכה 'שיעורים חיים' מתארחת האמנית רוני רביב כאוצרת. רביב אשר חקרה את הקשר בין פדגוגיה ויצירה במסגרת התואר השני שלה באוניברסיטת גולדסמית' שבלונדון מבקשת כעת לבחון כיצד ניתן ליצור תערוכה השואבת השראה מאופיה המשתנה של חווית הלמידה. בהיותה אמנית מלמדת מהווה רביב גשר בין קבוצות הלומדים בתערוכה: האוצרות, האמנים והצופים.
וכך, בשונה מתערוכה סטטית מבוססת אובייקטים, 'שיעורים חיים' מציעה את השיעור כיצירה ומעצבת את הגלריה כמרחב לימוד פתוח ודינמי, אקדמיה ליצירה הפועלת מתוך מכללה אקדמית שבה כל לומד/ת משאיר/ה את חותמה/ו.
החלל בנוי ממרכזי תנועה שונים – איברים הזזים ופועלים באופן ובזמן אחרים. האמניות/ם המציגות/ים השתמשו בחומרים וכלים יצירתיים שפיתחו לאורך שנים כדי להמציא, לשכלל, ולהרכיב חוויות לימוד שיתופיות שלא נסמכות על ניסיון קודם. הן/ם חשבו עלינו כשעשו זאת. כעת בגלריה: דימויים מצולמים הופכים למשחק גופני, השפה הוויזואלית של הרחוב משמשת ככלי פיסולי, חלומות הופכים למאגר דימויים פורה, קללות ועלבונות אותם אנו סוחבים עוברים טרנספורמציה ומשתחררים אל המצע הרך באמצעות פעולת הליבוד, תהליכי יצירה נמדדים בצירי זמן, שאלות ותשובות מוצאות את מקומן בגוף שלנו ומשנות אותו. התערוכה 'שיעורים חיים' מתעצבת בשיתוף פעולה בין יוצר וצופה, תוך כדי תנועה והצטברות.
الفنانون المشاركون: مختبر مامياماج* (جاي دوليف، داود لوكارد، لوني مونكا، رونين إيدلمان، شارون طال)، بيتر يعقوب ميلتس، ستوديو "جَع هولستيك" (ميخال إلتسور ونيتسان شاليف)، ميطال كوبو وأفشالوم سوليمان، يوانا بليكمان وألما ماخنيس كاز، ليئاف مزراحي.
*مختبر مامياماج بدعم مؤسسة صندوق ليؤو بولاك -الجامعة العبرية في القدس ومفعال هبايس بالتعاون مع المركز للفنون معموتا.
ماذا يعلّم الفنانون؟
إن التعلم هو تجربة متاحة لنا في أي لحظة، قدرة مشتركة نتقنها طوال حياتنا. الدرس، الإطار الذي ينظم التعلم، هو فترة زمنية مخصصة لتجميع المعرفة والخبرة والتجربة ضمن تسلسل الأحداث التي تحيط بنا. إنه أيضًا ما نتذكره ونحمله معنا من هذه التجارب، الدرس. تتغير الدروس التي نتعلمها باستمرار، حيث تتم إعادة النظر فيها وتوسيعها من خلال طبقات من الدروس وإضافة شركاء التعلم إليها. يعتبر معرض "دروس حية" أن هذه العمليات، من التعلم وتنظيمه، عمليات إبداعية.
ترتبط العمليات الإبداعية في الفكر بالأعمال الفنية. ما هي المعلومات أو المعرفة التي تحملها الأعمال معهم؟ ما هي أنماط التعلم التي تنشأ من العمليات الإبداعية الفردية؟ كيف يؤثر التعلم ويغير العمل الفني؟ وجهت هذه الأسئلة الفكر التنظيمي وراء المعرض واختيار الأعمال "الهجينة" التي ترى الشيء الفني كأداة ينشأ منها التعلم ويؤدي إليه.
يشارك جميع المشاركين في هذا المعرض في عملية التعلم. التنظيم هو أيضًا ممارسة تعليمية، حيث يتم دراسة الفنانين المشاركين ، والتقنيات التي يستخدمونها ، وفك رموز احتياجات أفعالهم والإمكانيات الكامنة فيها. الفنانة روني رافيف ضيفة في معرض "دروس حية" بصفتها قيّمة وأمينة معارض. درست رافيف آشر العلاقة بين علم أصول التدريس والإبداع كجزء من درجة الماجستير في كلية جولسميث في لندن وتريد الآن دراسة كيف يمكن إنشاء معرض يستلهم من الطبيعة المتغيرة لتجربة التعلم. كونها فنانة تدريس، فإن رفيف هي جسر بين المجموعات التي تدرس المعرض: القيمون الفنيون والفنانون والمشاهدون.
وهكذا، على عكس المعرض الثابت الذي يعتمد على الأشياء، تقدم دروس حية الدرس كعمل فني وتصمم المعرض كمساحة تعليمية مفتوحة وديناميكية ، أكاديمية للإبداع تعمل من كلية أكاديمية حيث يغادر كل طالب علامته / علامتها.
إن الفضاء مبني من مختلف مراكز الحركة، والأعضاء،التي تتحرك وتعمل بطريقة مختلفة وفي وقت مختلف. استخدم الفنانون المقدمون المواد والأدوات الإبداعية التي طوروها على مر السنين من أجل اختراع وصقل وتجميع خبرات التعلم التعاوني التي لا تعتمد على الخبرة السابقة. لقد فكروا بنا عندما فعلوا ذلك. الآن في المعرض: الصور المصوّرة تصبح لعبة مادية، اللغة المرئية للشارع تستخدم كأداة نحت، الأحلام تصبح مستودعًا خصبًا للصور، الشتائم والشتائم التي نحملها يتم تحويلها وإطلاقها على الركيزة الناعمة من خلال التلبيد العمل، العمليات الإبداعية تقاس في الجداول الزمنية والأسئلة والأجوبة تجد مكانها في جسدنا وتغييره. يتشكل معرض "دروس حية" بالتعاون بين المبدع والمشاهد أثناء التنقل والتراكم.
Participating Artists: Liav Mizrahi , Peter Jacob Maltz, Ga Holistic (Michal Elzur and Nitzan Shalev), Meital Covo and Avshalom Suliman, The Owl Lab* (Guy Dolev, Ronen Eidelman, David Lockard, Lonnie Monka,Sharon Tal, Sala Manca group -Diego Rotman Lea Mauas), Alma Machness-Kass and Yoanna Blikman.
*The Owl lab for Objects, Words,,Labyrinths and cocoons (or how to get lost in performance research) has been active since March of this year under the Department of Theater Studies at the Hebrew University in Jerusalem, supported by the Leo Polak Fund, and Mifal HaPais.
What do artists teach?
Learning is an experience that may occur at any given moment, a shared ability that we improve throughout our lifetimes. A lesson, the framework allowing the organization of learning, is a period of time dedicated to acquisition of knowledge and experience within the ongoing sequence of events that surround us. It is also what we remember and what remains with us from those experiences, the “moral”. The lessons we learn change constantly, often being revisited and expanded by layers of further learning and study partners that join us along the way. ‘Live lessons' is an exhibition that views these processes, of learning and its orchestration, as creative processes.
Creative processes are associated with works of art. What information or knowledge do works of art carry within them? Which methods of learning stem from individual creative processes? How does learning affect and alter the creative act? These questions guided the curatorial thought behind this exhibition, and the selection of ‘hybrid’ works that view the artistic object as a tool – which learning is derived from and ultimately leads to.
Each and every participant in this exhibition takes an active part in the act of learning. Curation is also a study practice, one that explores participating artists and the techniques they create with, while deciphering the various works’ needs and their underlying potential. For ‘Live Lessons’, the Azrieli Gallery hosts guest curator Roni Raviv, who researched the link between pedagogy and artistic creation for her master’s at Goldsmiths University in London, and now wishes to examine how to create an exhibition inspired by the fluid nature of learning. Being an artist and a teacher herself, Raviv serves as a bridge connecting the various learning parties of this exhibition: the curators, the artists, and the spectators.
Thus, unlike a static, object-based exhibition, ‘Live Lessons’ presents lessons as works of art, designing the gallery as an open, dynamic study space – a creative academy, working within the walls of an academic college, where each and every student leaves their mark.
The space is constructed of several centers of motion. Like organs and limbs, these centers move and act in unique manners and rhythms, at times independently and at other times in unison. The participating artists utilized creative materials and tools they have developed throughout their practice in order to invent, enhance, and assemble collaborative learning experiences that do not rely on previous knowledge. They had the participants in mind when doing so.
Now at the gallery: photographed images are transformed into physical games, the street’s visual language serves as a sculpting tool, dreams become fertile reservoirs of imagery, insults and curses we carry with us undergo a metamorphosis and are released out onto a soft textile surface through the act of felting, creative processes are measured on timelines, questions and answers find their rightful place in our bodies and alter them. ‘Live Lessons’ is shaped by the collaboration between artist and spectator, through motion and accumulation.