יוצרות/ים משתתפות/ים:
מתי אלמליח, סלי קריסטל, אימרה- המתפרה הירושלמית: גילי עזרן, עדי כהן שבתאי,נועה זיידמן, מבשרת חזן,דבורה עופר, בר סולטן, לילי שומרון, אפרת נחמה, איילה לנדאו, עלמה אלורו, עדי יאיר, פרויקט קורנית דיגיטל, נועם שרון וזוהר פיפס, יובל אריכא סמואל, יעל וליס ונדל ומיתר לובוצקי, סלוא אלנמר.
Mati Elmaliach, Sally Krysztal, Imra: Gili Azran, Adi Cohen Shabtay, Noa Zaidman, Mevaseret Hazan, Dvora Ofer, Bar Soltan,Lili Shomron, Efrat Nehama, Ayala Landow, Alma Alloro, Adi Yair, Kornit Digital project, Noam Sharon and Zohar Phips, Yuval Samuel Aricha, Yael Wallis Wandel and Meitar Lubotzky, Salwa Alnmer,
المبدعات/ون المشاركون
ماتي المليح، سالي كريستال، إيمرا- المخيطة المقدسيّة: غيلي عزران، عدي كوهن شبتاي، نوعاه زايدمان، ميفاسيريت حازان، دفوراه عوفر، بار سولتان، ليلي شومرون، إفرات نحماه، أيالاه لنداو، علماه ألورو، عدي يئير، مشروع كورنيت ديجيتال، نوعام شارون وزوهار فيبس، يوفال أريكا صموئيل، ياعيل فندليس وميتار لوفتسكي، سلوى النمر، شفيقة أبو طير.
בתערוכה המקוונת| on The online exhibition|
ליאת דניאלי, הדר אלפסי, לין ממרן,רותי זינגר, תמר ברניצקי, חן וינר, ציקי אייזנברג, נעה גינזבורג, ילנה צירולניק, ורד פרחי ליננברג ואיריס אליה כהן, האחים מוסלין, אדווה קרמר ותום לרנטל.
Liat Danieli, Hadar Alfasi, Linn Memran,Tamar Branitzky , Chen Winner, Noa Ginzburg, Tziki Eisenberg, Ruti Singer, Vered Pirchi Linenberg and Iris Elia Choen, Lena Tsirulnik, Muslin brothers
في الموقع الرقمي:
ليئات دانيئيلي، هدار الفاسي، لين ميمران، روتي زينغر، تمار بارنيتسكي، حين فينر، تسيكي أيزنبرغ، نوعاه غينسبرغ، يلينا تسيرولنيك، فيريد بيرحي ليننبرغ وإيريس إيليا كوهن، الأخوة موسلين، إدفا كريمر وتوم ليرينتل.
מנהלת גלריה עזריאלי: יהודית גואטה | Azrieli Gallery manager: Judith Guetta
אוצרת גלריה עזריאלי: טלי קיים | Azrieli Gallery curator: Tali Kayam
مديرة صالة عرض عزريئيلي: يهوديت غويتاه
أمينة صالة عرض عزريئيلي: طالي كايام
בתום שנה נטולת מגע התעטפה גלריה עזריאלי ביצירות מבוססות בד ועבודת יד. הפאנלים המודולורים לבשו על עצמם סוגים שונים של אריגים, יריעות, רקמות ופריטים תפורים עמוסי פרטים. הם קוראים לנו לבחון אותם מקרוב ולהתבדות.
מקור המילה טקסטיל מגיע מעולמות ההמצאה: השורש ההודי-אירופי tek משמעו לעשות וליצור. בגלגול לשוני מאוחר יותר צמחה המילה הלטינית textum שפירושה הראשוני בד ואריג, ופירושה המאוחר יותר התייחס אל אריג המילים – הטקסט.
בשפה העברית התאחדו המשמעויות כמעשה שתי וערב באמצעות צירוף המילים סיפור בדים: דבר בדוי או דמיוני, שקר. ואכן, רבות מהעבודות המוצגות בתערוכה מכילות בדיה כלשהי. תהליכי היווצרותן מוצפנים והחומריות שלהן מפתיעה, משובשת, יוצרת אשליה.
היוצרות והיוצרים המשתתפות/ים בסיפורי בדים חושפות/ים בפנינו היסטוריות פרטיות באמצעות טכניקות של קשירה, פרימה, השחלה, ערימה, צביעה, הדפסה והקרנה. על אף השוני, חוזרות בעבודות תמות כחוטים מקשרים, כמו: מסורת, הגירה, ביתיות ואל-ביתיות, טקסיות, תעשייה וצריכה. "השרוול השני" של התערוכה, הוא אגף וירטואלי, אתר מקוון הקורא לנו להתנסות בעצמנו בטכניקות המחדשות מסורות טקסטיל.
'סיפורי בדים' מצטרפת למארג ארוך של תערוכות שביקשו לדון במקומה – הנתון בויכוח – של אמנות הטקסטיל בהיררכיה היצירתית. בין הניסיונות האחרונים ניתן למנות את 'ארוגים בתודעה – טקסטיל עכשווי בישראל' שאצרה אירנה גורדון במוזיאון ארץ ישראל (2014), ו-'חוט של מחשבה – סיפורים גלובליים בטקסטיל' תערוכה נודדת שאצרו סוזנה וייס ואינקה גרסל ואת חלקה הישראלי אצרה דליה מנור במוזיאון הנגב (2019).
הפרספקטיבה הירושלמית קושרת את התערוכה עם סיפורי ובדי העיר. מבית המלאכה בצלאל שביקש להפיץ את העבריות באמצעות שטיחים ומעשי תחרה, דרך שוק הכתנים הערבי שטיפח האדריכל צ'ארלס אשבי, והפך בתקופתו למרכז מלאכות מסורתיות ועממיות. היא מוצגת בגלריה המשמשת חלון ראווה לאקדמיה העסוקה בפן החברתי של מקצועות העיצוב.
مع نهاية عام يفتقر إلى الاتصال، تغلّفَ معرض عزرائيلي نفسه بالأعمال القماشيّة واليدويّة. اكتست الألواح المعزولة أنواعًا مختلفة من الأقمشة والأغطية والأنسجة والقطع المخاطة والمحمّلة بالتفاصيل. تدعونا لنفحصها عن كثب ونتخيّل.
يأتي أصل كلمة نسيج من عوالم الابتكار: الجذر الهندو أوروبي tek يعني الصنع والإبداع. في تجسد لغوي لاحق، نشأت الكلمة اللاتينية textum، ومعناها الأوليّ القماش والنسيج، وأشار معناها اللاحق إلى نسيج الكلمات - النص.
في اللغة العبرية، تم توحيد المعاني كفعل لُحمويّ من خلال عبارة حكايات منسوجة: شيء منسوج أو وهمي، كذبة. في الواقع، تحتوي العديد من الأعمال المعروضة في المعرض على خيال ما. عمليات تكوينها مشفرة وماديتها مدهشة ومشوشة تخلق الوهم.
يكشف لنا المبدعون الذين يشاركون في حكايات منسوجة، عن تاريخهم الخاص من خلال تقنيات الربط ، التفكيك، التخييط ، التكديس ، الدهن، الطباعة ، والعرض. على الرغم من الاختلافات، تتكرر في هذه الأعمال ثيمات مثل الخيوط الرابطة، مثل: الأعراف، الهجرة ، المحلية واللامحلية، الاحتفالية، والصناعة والاستهلاك. "القناة الثانية" للمعرض، هي قسم افتراضي، موقع إلكترونيّ يدعونا إلى أن نجرّب بأنفسنا التقنيات التي تجدد تقاليد النسيج.
تنضم "حكايات منسوجة" إلى شبكة طويلة من المعارض التي سعت إلى مناقشة مكان فن النسيج في التسلسل الهرمي الإبداعي الخاضع للنقاش. من ضمن المحاولات الأخيرة يمكن ذكر "منسوجون بالوعي- منسوجات معاصرة في إسرائيل" برعاية إيرينا جوردون في متحف إريتس يسرائيل (2014) ، و"خيط تفكير - حكايات عالمية عن المنسوجات" وهو معرض أشرفت عليه سوزانا فايس وإنكا غراسيل فيما القسم الإسرائيلي أشرفت عليه داليا مانور في متحف النقب (2019).
يربط المنظور المقدسيّ المعرضَ بقصص وأقمشة المدينة. من ورشة بتسلئيل، التي سعت لنشر العبرّيّة من خلال السجاد والدانتيل، عبر سوق القطن العربي الذي رعاه المهندس المعماري تشارلز آشبي، وأصبح مركزًا للحِرَف التقليدية والشعبية في عصره. يتمّ العرض في معرض يمثل نافذة عرض للوسط الأكاديميّ المنشغل في الجانب الاجتماعي لمِهَن التصميم.
At the end of a year without touching, Azrieli Gallery is wrapping itself in textile- and handicraft-based works. The modular panels have been dressed up in a variety of fabrics, sheets, embroideries, and detail-laden sewn articles. They invite us to examine them closely and discover the fabrication.
The origins of the word 'textile' are in the realms of invention: the Indo-European root tek means making and creating. In a later linguistic incarnation, the term has evolved into the Latin textum, initially meaning woven material, or fabric, and later – the weaving of words, the text.
In Hebrew, the meanings have meshed together, like woof and warp, in the notion of fabrication'.' Indeed, many works in the exhibition contain some falsehood. The processes of their creation are encrypted, and their materiality is surprising, disrupted, illusionary.
The artists who participate in 'Fabrications' reveal personal histories through various techniques: knotting, unraveling, stringing, stacking, dyeing, printing, and projecting. Despite the differences in the works, their themes repeat like connecting threads: tradition, immigration, the canny and the uncanny, ceremonies, industry, and consumption. The "second sleeve" of the show is a virtual wing, an internet site inviting us to experience the techniques which are renewing textile traditions.
'Fabrications' joins an extensive weave of exhibitions that have sought to discuss the debatable position of textile art in the creative hierarchy. Among recent attempts we can count 'Woven Consciousness – Contemporary Textile in Israel', curated by Irena Gordon at the Eretz Israel Museum in Tel Aviv (2014), and "The event of a Thread – Global Narratives in Textile," a traveling exhibition curated by Suzanne Weiss and Inka Gressel, its Israeli section curated by Dalia Manor of the Negev Museum (2019).
The Jerusalem context links the exhibition to the city's stories and fabrics - from the Bezalel workshop, which had sought to spread a new Hebrew identity through rugs and lacework, to the Arab cotton market, a street of shops nurtured by the architect Charles Ashbee, who had turned it into a center for local and folk crafts. The exhibition is presented at the gallery, which serves as a display window for the academy as it promotes the design professions' social aspect.