פתיחת תפריט
חיפוש

מראה הצבה פינת החי בירושלים, 2021, מקסים דינשטיין | , 2021, | 2021, Maxim Dinshtein

מראה הצבה פינת החי בירושלים, 2021, מקסים דינשטיין | , 2021, | 2021, Maxim Dinshtein

מראה הצבה פינת החי בירושלים, 2021, מקסים דינשטיין | , 2021, | 2021, Maxim Dinshtein

מראה הצבה פינת החי בירושלים, 2021, מקסים דינשטיין | , 2021, | 2021, Maxim Dinshtein

פינת החי בירושלים| the Jerusalemite petting zoo| زاوية الحيوان في القدس

 

דן אלון, גיא ניסנהויז, ליאור חיזגילוב, נמרוד סחייק, טדי גולדנברג, אביטל מנור, שירז פומן.

Dan Allon, Guy Nissenhaus, Lior Hizgilov, Nimrod Sehayek, Teddy Goldenberg, Avital Manor, Shiraz Fuman

دان ألون, جاي نيسنهواير, ليئور حيزغلوڤ, نيمرود سحايق, تيدي غلودنبرغ, أڤيطال منور, شيراز فومان

 

מנהלת גלריה עזריאלי: יהודית גואטה | Azrieli Gallery manager: Judith Guetta
مديرة صالة عرض عزريئيلي: يهوديت غويتاه

 

אוצרת גלריה עזריאלי: טלי קיים | Azrieli Gallery curator: Tali Kayam 

أمينة صالة عرض عزريئيلي: طالي كايام

 

 

מחקר: טל שוורץ | Research: Tal Schwartz

بحث: طال شڤارتس

 

במקום שבו אתן/ם עומדות/ים כרגע ניצב בעבר גן החיות התנכ"י הראשון של ירושלים. ביתם של הצבועה הראשונה, הקופה הראשונה, והזאבים הראשונים שנראו בעיר.  

 

גן החיות או בשמו הראשון, פינת החי, היה פרי ותוצר של מהלך אותו יזמה "אגודת אייג" בה היו חברים חוקרים שונים מהאוניברסיטה העברית בשלהי שנות ה-30 של המאה שעברה. הקבוצה קמה כדי לקרב בין "אנשי ההר" ואנשי העם והתמקמה באחד החללים במבנה שאתם רואים מעבר לכביש משמאלכן/ם. 

 

אחד מחוקרים אלה היה אהרון שולוב, פרופסור לזואולוגיה, שחשב על גן חיות כפרויקט מיוחד שיכול למשוך קהל. הוא לא טעה ומחוץ לשטח הגן שהכיל 30 מבקרים בכל נקודת זמן, נוצרו פעמים רבות תורים ארוכים.

 

ואולם, הקשר בין העם וגן החיות היה מסובך. שלל רגעים נפיצים שהתרחשו בין הסביבה האנושית והחיות עשו כותרות בעיתונות התקופה אך ללא צילומים להמחשה, נותר לנו רק לדמיין אותם. כעת, שבעה מאיירים ומאיירות פתחו לנו חלון אל העבר, הזמנה להשקיף אל הזכרונות מפינת החי שנדדה לרחוב שמואל הנגיד, משם להר הצופים, חורשת שנלר, רוממה ועד לגלגולה כיום כגן החיות התנ"כי במלחה.  


في المكان الذين تقفن/تقفون عليه الآن كانت في الماضي حديقة الحيوانات التوراتية الأولى في القدس. بيت الضبعة الأولى، القردة الأولى، والذئاب الأولى التي شوهدت في المدينة.

 

كانت حديقة الحيوانات تلك، أو باسمها الأصلي: زاوية الحيوان، ثمرة ونتاج عملية بمبادرة "رابطة أييج" التي كان باحثون مختلفون من الجامعة العبرية في القدس أعضاءً فيها في ثلاثينيات القرن العشرين. وقد أقيمت تلك المجموعة من أجل التقارب بين "أفراد الجبل" وبين أفراد الشعب، وعملت داخل أحد فضاءات المبنى الذي تشاهدونه خلف الشارع على يساركن/م.

 

أحد أولئك الباحثين كان أهرون شولوڤ، بروفيسور علم الحيوان، والذي كانت حديقة الحيوانات بالنسبة له مشروعًا خاصًا يمكنه جذب الجمهور. ولم يكن مخطئًا، فخارج منطقة الحديقة كان يجتمع 30 زائرًا في كل لحظة من الزمن، وكان الناس يقفون في طوابير طويلة.

 

لكن العلاقة بين أفراد الشعب وحديقة الحيوانات كانت معقدة. فثمّة لحظات هشّة وقعت بين البيئة الإنسانية والحيوانية التي استحوذت على عنوان الصحف في حينه لكن لم تتوفر الصور لتجسيد ذلك، ولم يبقى لنا سوى تخيّل تلك الأحداث. الآن، سبعة من الرسّامين التوضيحيين والرسّامات يفتحون لنا شباكًا على الماضي، دعوة إلى التمعن في الذكريات من زاوية الحيوان التي انتقلت إلى شارع شموئيل هنجيد، ومن هناك إلى جبل المشارف، وحرش شنيلر، ثم روميما ومن هناك إلى حيث توجد اليوم حديقة الحيوانات التوراتية في المالحة.


The place where you are now standing had once been the first Biblical Zoo of Jerusalem - the home of the first hyena, the first monkey, and the first wolves ever seen in the city.

The zoo, initially called pinat ha-chai (literally, the animal corner) was the fruit of an initiative of the Eig Society, which in the late 1930s counted many scientists from the Hebrew University among its members. The group was founded to bring together the "People of the Hill" (i.e., the university) and the public. It had occupied one of the spaces in the building you see across the street, on your left. 

One of these scientists was Aharon Shulov, a professor of zoology, who thought of a zoo as a special project that would  draw visitors in. He was not wrong, and long lines used to stretch outside the zoo, which hosted thirty visitors at any given time.

However, the relationship between the people and the zoo was complex. A variety of volatile moments that had occurred between the animals and the human surroundings had made headlines in the contemporaneous press, but with no photographs for visualization we can only imagine them. Now, seven illustrators have opened a window to the past, an invitation to look back to the memories of pinat ha-chai, which had eventually moved to Shmuel Ha-Nagid street, then Mount Scopus, the Schneller Woods, and Romema, to its current residence at the Biblical Zoo in Malcha.